ლარს ფონ ტრიერის ერთ-ერთი მთავარი ფილმი — „ბრეხტული დრამა“ პირობით დეკორაციებში გოგონაზე, რომელიც თავიდან ძალიან სწამდა ადამიანების, და ადამიანებზე, რომლებიც საბოლოოდ მაინც იმედგაცრუებულნი რჩებიან.
1930-იან წლებში, დიდი დეპრესიის შუაგულში, განგსტერებს გამოქცეული გრეისი თავშესაფარს ითხოვს პატარა ქალაქში — დოგვილში (მოსახლეობა: 15 ადამიანი) — რასაც ყველასთვის მოულოდნელი შედეგები მოჰყვება.
ფილმის ერთ-ერთი მთავარი თავისებურება დეკორაციების თითქმის სრული არქეზიაა: სახლებისა და ოთახების საზღვრები მხოლოდ მონიშნულია სტუდიის იატაკზე. ქუჩები — ორი პარალელური ხაზითა და სახელწოდებით შორის, სახლები — გეგმარების ნახაზებით, ხურტკმელის ბუჩქი — უბრალოდ სილუეტით და წარწერით: „ხურტკმელის ბუჩქი“, ძაღლი კი — დახატულია.
თუ შევაჯამებთ, ფილმის მთავარი იდეაა ის, რომ ადამიანი — უკიდურესად საშიში ცხოველია. რეჟისორი დოგვილის მცხოვრებლებს, რომლებიც აქ ლაბორატორიულ ვირთხებს უფრო ჰგვანან, აყენებს ორი ძლიერი განცდის ზემოქმედების ქვეშ: შიშის და მთავრობის სურვილის. თუნდაც მხოლოდ ერთ ადამიანზე. და ამ ყველაფერს ემატება საზოგადოების უნივერსალური უნარი საკუთარი ქმედებები ნებისმიერ ფასად გაამართლოს. სწორედ ასე იბადება დოგვილი.