ფრანსუა ტრუֆომ თქვა: „თუნდაც ყველაზე ანტისაომარი ფილმი საბოლოოდ ომზე მომხრე აღმოჩნდება.“
რას გულისხმობდა იგი? შეიძლება თუ არა „მოდი და ნახე“ ან „აპოკალიფსი დღეს“ პროვოენურ ფილმად ჩაითვალოს?
რატომ არიან ომის ყველაზე შოკისმომგვრელი კადრები მაყურებლისთვის მაინც მიმზიდველი?
და შესაძლებელია კი გადაიღო ფილმი ომზე, რომელიც ჯერ არ დასრულებულა?
ამ შეხვედრაზე შევეცდებით გავაანალიზოთ (ანტი?)საომარი კინოს ბუნება და დავაკვირდეთ, როგორ იცვლებოდა მისი სახე — „ბრონენოსეც პოტიომკინიდან“ დაწყებული, „უბადრუკი ნაძირალებით“ დამთავრებული.
შეხვედრას წარუძღვება სტანისლავ მალკოვი — კინორეჟისორი, მონტაჟის რეჟისორი, სცენარისტი და ლექტორი, საერთაშორისო კინოფესტივალების მონაწილე და პრიზიორი.