ფსიქიატრიულ კლინიკაში მოხვედრის შემდეგ, რენდლ მაკმერფი (ჯეკ ნიკოლსონი) მაშინვე აწყდება მკაცრ წესრიგს, რომელიც უფროსი მედდის მიერ არის დაწესებული. პერსონალის უგულისყოფო დამოკიდებულება და პაციენტების პირად ცხოვრებაში ჩარევა მასში მტკიცე პროტესტს იწვევს. იგი ცდილობს, თანაყოფელ პაციენტებს აზრი შეუცვალოს და დაარწმუნოს, რომ ასე გაგრძელება აღარ შეიძლება, ასევე რამდენჯერმე ცდილობს გაქცევას.
ფილმის წარმატება მოულოდნელი იყო ყველასთვის, განსაკუთრებით კი მისი ავტორებისთვის. უეცრად აღმოჩნდა, რომ მაყურებელი სწორედ ასეთ ფილმს ელოდა. მხოლოდ კენ კიზი, რომანის ავტორი, რომლის მიხედვითაც ფილმი გადაიღეს, დარჩა მკვეთრად უკმაყოფილო — მას ნამუშევარი საერთოდ არ აქვს ნანახი. როგორც ხშირად ხდება ეკრანიზაციების შემთხვევაში, ეს ორი სრულიად განსხვავებული ისტორიაა — როგორც განწყობით, ისე შინაარსობრივი ხედვებით.
ფილმმა მოიპოვა „დიდი ხუთეული“ — ოსკარის ყველაზე პრესტიჟული ხუთი მთავარი ჯილდო (კინოს ისტორიაში ეს მეორე შემთხვევა იყო), ასევე „დიდი ხუთეული“ „ოქროს გლობუსებზე“ (პირველად ისტორიაში).
