ნოსფერატუ

მეტი ვიდრე ასი წლის წინ ფრიდრიხ ვილჰელმ მურნაუმ გადაიღო ბრემ სტოკერის თავისუფალი ადაპტაცია, რომელიც მაშინვე ვერ დაფასდა, მაგრამ შემდგომში კინოკლასიკად იქცა. რობერტ ეგერსმა („შუქურა“, „ჯადოქარი“) თავისი ვამპირული კოშმარი ათი წლის განმავლობაში ქმნიდა.

1930-იანი წლები. გრაფი ორლოკი გერმანულ ქალაქ ვისბურგში მამულის შეძენას აპირებს. დოკუმენტებზე ხელმოწერის მიზნით ტრანსილვანიაში მიემგზავრება ახალგაზრდა რიელტორი თომასი, რომელიც ახლახან დაქორწინდა ელენზე (ლილი-როუზ დეპი, ჯონი დეპის ქალიშვილი). გოგონა იდუმალ ინტერესს იწვევს ვამპირი-არისტოკრატის მხრიდან, რომელთანაც თითქოს საიდუმლო კავშირი აქვს.

ეგერსის ბნელი და შთამბეჭდავი გოთიკური სტილი, სადაც მთავარი როლი მონსტრის ნაცვლად გმირ ქალს ერგო, მსოფლიოს პრესამ მოხიბლულად მიიღო (84% “სისუფთავე” Rotten Tomatoes-ზე) და გახდა რეჟისორის კარიერის ყველაზე შემოსავლიანი ნამუშევარი.