ლექცია-დისკუსია „სირცხვილი, დანაშაული, პასუხისმგებლობა. როგორ ავიცილოთ თავიდან დანაშაული სასარგებლო საქმიანობის პარალიზებისგან"

ფსიქოლოგიაში მიღებულია პრაქტიკა ერთმანეთისგან განასხვავონ „კარგი“ და „ცუდი“ (ტოქსიკური) სირცხვილი და დანაშაული. თუ ეს გრძნობები შეესაბამება ჩვენს ქმედებებს და/ან უმოქმედობებს, მაშინ ისინი თავად ეხმარებიან ადამიანთა საზოგადოებაში ერთად ცხოვრების რეგულირებას.

სხვა დროს საქმე გვაქვს სირცხვილისა და დანაშაულის ტოქსიკურ გრძნობებთან, რომლებიც დაკავშირებულია იმაზე, თუ ვინ ვართ ან არ ვართ. „რაღაც მიჭირს“, „არარაობა ვარ, დამარცხებული ვარ, არაფრის უნარი არ მაქვს“ - ასეთი აზრები ტოქსიკური სირცხვილის ნიშნებია.

ჩვენ შეიძლება შეგვხვდეს ტოქსიკური დანაშაული, როდესაც ჩვენ ვიღებთ პასუხისმგებლობას იმ პროცესებზე, რომლებიც აღემატება ჩვენს შესაძლებლობებს. მაგალითად, ბევრი შეხვდა მას უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის დაწყების შემდეგ. უნდა ითქვას, რომ საჯარო დისკურსი, რომელიც სტიგმატირებს რუს ქალებს მოქალაქეობის საფუძველზე, უფრო მეტად მხარს უჭერს დამოკიდებულებებს, რომლებმაც შეიძლება მნიშვნელოვნად დაბლოკოს ჩვენი საქმიანობა, რომ აღარაფერი ვთქვათ დეპრესიულ გამოცდილებაზე.