ფეხები რომ მქონდეს, წიხლს ამოვარტყამდი

დედობის გამოცდილება, როგორც ჰორორი.

ლინდა იძულებულია მარტო იზრუნოს მძიმედ ავადმყოფ შვილზე, სანამ მისი ქმარი საქმიანობის გამო ზღვის ექსპედიციებში დიდხანს იმყოფება. იგი მორალურად და ფიზიკურად სრულიად ძალაგამოცლილია, თუმცა მაინც განაგრძობს ბავშვის მოვლას, მაშინ როცა ზრუნვა თავად მას არანაკლებ — ან თუნდაც მეტად — სჭირდება. ფილმი იდეალიზებულ დედობის ხატს უპირისპირებს მკაფიო, უხეშ და გადამეტებულად მოუხერხებელ რეალობას გადაღლილი ქალის ცხოვრებიდან, მიგვანიშნებს, რამდენად დამქანცველი შეიძლება იყოს უხილავი საშინაო შრომა.

„ვერცხლის დათვი“ — საუკეთესო ქალის როლისთვის.