ასტეროიდების ქალაქი

გამოგონილი ქალაქი, აშენებული ასტეროიდის კრატერის პირას, ყოველწლიურად მასპინძლობს ახალგაზრდა ასტრონომების კონგრესს. თუმცა, ამჯერად ყველაფერი არასწორად მიდის: მონაწილეები უდაბნოს, კაქტუსებისა და კინოდეკორაციების ფონზე, პატარა სახლებში უსასრულო კარანტინში ხვდებიან.

ამჯერად უეს ანდერსონი თავისი და ისედაც ხელოვნური სამყარო განსაკუთრებით ხელოვნურად აყალიბებს: გმირები აცნობიერებენ, რომ კინოს თამაშობენ, ხოლო ჩვენ დრო და დრო ვხედავთ შავ-თეთრ დრამატურგს, რომელიც ამ სამყაროს დემიურგის როლს ირგებს. „გორი“ თავისი ფალსიფიცირებული რეალობით „ტრუმენის შოუს“ ემსგავსება. თითქოს ანდერსონი ისევ იმეორებს თავს: იგივე მომხიბვლელი ბავშვები, ერთსა და იმავე მსახიობთა ანსამბლი (თუმცა, ბილ მიურეი კორონავირუსით დაავადდა, რის გამოც ეს მისი პირველი ანდერსონის გარეშე გადაღებული ფილმია), პასტელური ფერები, შაქრის რეალობა... მაგრამ თუ კარგად დავაკვირდებით, ვხედავთ: ჩვენ აღვფრთოვანდებით წინასწარ განწირული სამყაროთი, რომლის გადარჩენაც უკვე შეუძლებელია.