ოთხი მეოცნებეების ღამე

ის ცხოვრობს საკუთარ ფანტაზიებში, ის კი — ელოდება შეუძლებელს. ხანმოკლე წამით მათი მარტოობა ერთმანეთს ემთხვევა.
ღამით პარიზში ახალგაზრდა მხატვარი ხიდზე გადაარჩენს გოგონას. ისინი შეთანხმდებიან, რომ ოთხი საღამო ზედიზედ შეხვდებიან — ზუსტად იმდენჯერ, რამდენჯერაც ის საყვარელის დაბრუნებას დაელოდება.
მთხრობელი-მეოცნებე შეუყვარდება და სიტყვებით აშენებს ჰაეროვან სასახლეებს მის ირგვლივ, ის კი დუმს, იმედს იკავებს, თითქმის არ უყურებს თვალებში.
ბრესონი ხელახლა ჰყვება დოსტოევსკის, სენტიმენტალობის გარეშე — ტოვებს მხოლოდ მათთვის დამახასიათებელ სინათლეს და სიჩუმეს.