გასაბერი თოჯინა

ერთაკოვანი მამაკაცი სექს-შოპში ყიდულობს თოჯინას, რომელიც აერთიანებს ყველა სტერეოტიპს „კავაი“ იაპონელ ახალგაზრდა გოგონაზე. მასთან ერთად მოჰყვება მოსამსახურეს პატარა წინსაფარი და ქუდი. თუმცა როგორც კი мფლობელი სამუშაოზე გადის, თოჯინა ცოცხლდება, ტოვებს ბინას და იწყებს ბევრად უფრო საინტერესო ცხოვრებას, ვიდრე თითქოს მისთვის „განსაზღვრულია“. ის სეირნობს ქალაქში, ქუჩაში ხალხს ესაუბრება, ვიდეოკასეტების მაღაზიაში მუშაობას იწყებს და ბოლოს სიყვარულსაც ეცნობა. გარდა ამისა, ბავშვურად გულწრფელ და ერთდროულად გამჭრიახ კითხვებს სვამს ადამიანის ბუნებაზე. საღამოობით კი თოჯინა ბრუნდება სახლში, ჩუმად იკავებს ერთ პოზას და უბრუნდება იმ უსულო მდგომარეობას, რომელიც მფლობელს ჰგონია მისი ნამდვილი მდგომარეობა.

ფილმი მთლიანად პირობითობაზეა აგებული — რაც მის სამყაროსაც შეესაბამება. მაყურებელმა დროებით უნდა გადადოს სიუჟეტზე ლოგიკური კითხვები, რომელიც, როგორც თვითონ თოჯინასთან ურთიერთობა, არც ცდილობს რეალისტურად გამოიყურებოდეს. რატომ ვერ ამჩნევს მფლობელი მის უცნაურად „ცოცხალ“ ქცევას? როგორ იღებენ სამუშაოზე გოგონას, რომელსაც ორი სიტყვაც კი უჭირს? თუ ასეთ კითხვებს გვერდით გადავდებთ, ფილმი გვაჯილდოებს სიმსუბუქითა და ბავშვური ხედვის სითბოთი. და სწორედ იმ მომენტში, როცა შეიძლება დავეჭვდეთ რეჟისორის ინტელექტუალურ კინოსთან კავშირში, მაღაზიაში შევა ახალგაზრდა კაცი და იკითხავს თეო ანგელოპულოსისა და აბას კიაროსტამის ფილმებზე.