გასულ წელს მარიენბადში

სცენარის ავტორი ალენ რობ-გრიე.  

დიდებულ და უზარმაზარ, ლაბირინთს ჰგავს სასტუმროში, მამაკაცი დაქორწინებულ ქალს დასდევს, ამტკიცებს, რომ გასულ წელს მათ ჰქონდათ ვნებიანი და ფერადი რომანი – ან მარიენბადში, ან კარლსბადში, ან კიდევ რომელიღაც კურორტულ ქალაქში. ქალი კი ამბობს, რომ არაფერი ახსოვს, თუმცა მის სიტყვებში არ ჩანს სრული დარწმუნებულობა. ამასობაში, წყვილს აკვირდება მისი ქმარი, რომელიც ეჭვობს მათ ურთიერთობის სიწმინდეს.  

მართლა იყო ეს რომანი, თუ უბრალოდ ვიღაცას აქვს მდიდარი ფანტაზია? ვინმე დაკარგა მეხსიერება, თუ უბრალოდ ვიღაცას მძლავრი წარმოსახვა აქვს? და თუ ეს ყველაფერი მხოლოდ გამონაგონია, მაშინ რომელი პერსონაჟი არ ამბობს სიმართლეს? და თუ ეს სიზმარია, მაშინ ვინ ვის ესიზმრება?  

ეს იმ ფილმებიდან ერთ-ერთია, რომელშიც თითქმის შეუძლებელია გაარკვიო, რა ხდება სინამდვილეში. მეტიც, სიუჟეტის დაჭერისა და დიალოგების ფრაგმენტების დაკავშირების მცდელობა მხოლოდ გააფუჭებს მთელ შთაბეჭდილებას. რეკომენდებულია ყურება გაუგებრობის შეგრძნებით.  

თუმცა არავის არაფერი გაუგია, ფილმს უდიდესი გავლენა ჰქონდა როგორც ფრანგულ კინემატოგრაფზე, ისე გავლენიან საერთაშორისო რეჟისორებზე, როგორებიც არიან ინგმარ ბერგმანი, ფედერიკო ფელინი, სტენლი კუბრიკი, დევიდ ლინჩი. პიტერ გრინუეი ამბობდა: „ზოგჯერ მგონია, რომ როცა ვიღებ ფილმებს, ვცდილობ თავიდან გადავიღო «გასული ზაფხული მარიენბადში»“.  

„ოქროს ლომი“ ვენეციის კინოფესტივალზე.