მენიუ
მართა და მამია სოფლად დარჩენილი მშობლები არიან. მათ
მოგონებებს და დანაშაულის გრძნობას სახლიდან გაქცეული
ერთადერთი შვილის სიკვდილი აღვიძებს. ერთადერთ ნუგეშად მშობლებს მათი გარდაცვლილი შვილის ორი მეგობრის პანაშვიდზე გამოჩენა ევლინებათ, რასაც სიხარულის გარდა უხერხულობის შეგრძნებაც ახლავს თან.
შეძლებენ კი მშობლები სიკვდილის შემდეგ მაინც
მიიღონ შვილი ისეთი, როგორიც ის რეალურად იყო? რა დაემართათ მათ? რატომ დაკარგეს თანაგრძნობის უნარი ან საერთოდ სად გაქრა ეს ყველაფერი? როგორ შევძელით აღმოვჩენილიყავით სპექტაკლში, რომელსაც მაყურებელი აღარ დარჩა?!..