„ექსპერიმენტული წერის თეორია და პრაქტიკა“

„ექსპერიმენტული წერის თეორია და პრაქტიკა“

ონეირიკული (სიზმარეული) მწერლობაში უკავშირდება გმირების და მხატვრული სამყაროს სხვადასხვა შუალედურ მდგომარეობებს: სიზმრებს, მირაჟებს, ჰალუცინაციებს, შეცვლილ ცნობიერებას და სხვ. სიზმრებზე მიმართვა ხშირად გვხვდება კლასიკურ ტექსტებშიც, თუმცა XX საუკუნის ავტორები სრულიად ახალ მიდგომებს სთავაზობენ მათთან მუშაობისას. ისინი არა მხოლოდ აღწერენ სიზმრებს — არამედ მათ რიტმსაც და გამოსახულებებსაც აღადგენენ, სიზმრებს რეალობაში აერთიანებენ, ქმნიან ტექსტებს, სადაც ზღვარი სიზმარეულსა და რეალურს შორის ბუნდოვანია (მაგალითად, ანა კავანის „მორევის“ მეთოდი) ან სიზმრებს კატალოგად აწყობენ.