ქალი, რომელმაც გადაწყვიტა არ ესაუბრა.
კაცი, რომელსაც აღარ შეუძლია საწოლიდან ადგომა.
ზღვის პლატფორმა — ცივ ოკეანეში დაკარგული.
„სიტყვების ფარული ცხოვრება“ — ფილმია ტკივილზე, რომელსაც ვერავინ იზიარებს, და სიჩუმეზე, რომელიც ყველანაირ ხმაზე უფრო ძლიერად ჟღერს.
ჰანა მედდაა, რომელიც განმარტოებულ და ოდნავ კომპულსიურ ცხოვრებას ეწევა: უსმენს ნაცნობ რადიოსადგურს ამინდის პროგნოზით, ყოველდღე ჭამს ერთსა და იმავე საჭმელს, ყოველ დილით რთავს ტაიმერს, რათა იცოდეს, რამდენი წამი დასჭირდა კბილების გაწმენდას.
ერთ დღეს მას გზავნიან ზრუნვაზე — დაჭრილი მუშაკის მოსავლელად ზღვაში მდებარე ნავთობის პლატფორმაზე, სადაც ჰანა სხვის მტკივნეულ სიფაქიზეს ეჯახება და თანდათან საკუთარ ნაიარევებსაც აჩენს.
ის, რაც აქამდე ჩრდილში იყო, ბრუნდება — არა როგორც მოგონება, არამედ როგორც აუხსნელი, მძლავრი სურვილი თქვა ყველაფერი.
