აღწერა
თბილისური ბროწეულები - კამერული და მონო სპექტაკლების საერთაშორისო ფესტივალი გერმანია - გრიგორი კოფმანის დამოუკიდებელი პროექტი ასე ამბობდა …. პროკურორი - ვლადიმირ სოროკინის ნაწარმოების (რომან “ნორმას” მე-7 ნაწილის მიხედვით) სასამართლო გარჩევა - შიზოფრენია პიროვნების გაორებით, დამსწრე საზოგადოების, ნაფიცი მსაჯულების, ბრალმდებელის და მაყურებლის ჩართულობით. (ბრალმდებელი) - გრიგორი კოფმანი (ტექსტი, მოქმედება) ვლადიმერ სოროკინის ნამუშევრები, მრავალშრიანი სიტუაციების სცენაზე გაშლის შესანიშნავ შესაძლებლობას იძლევა ეს ხდება თანამედროვე მითოლოგიური გამოსახულების წყალობით, რომელიც შეიძლება აღინიშნოს როგორც კაცობრიობის კულტურის მოჩვენებად. ანუ ის არ არის სისხლხორციანი სრულყოფილი არსება, არამედ ვინმე სული, შექმნილი კულტურის ისტორიაში მნიშვნელოვანი მიღწევების ნაკვალევისა და ანაბეჭდების საფუძველზე. ის თავს იჩენს ლინგვისტური ასოციაციების სიმდიდრის, ქცევის აბსურდის მეშვეობით პერსონაჟებში. ასევე შოკისმომგვრელი ელემენტებით ერევა, ერთი შეხედვით საკმაოდ ტრადიციულ თეატრალურ წარმოდგენაში. ასე რომ, „მთავარი ბრალმდებლის გამოსვლაში“ პროკურორი ეხება გარკვეულ ბრალდებულს, რომელსაც არსებითად ბრალი ედება, იმაში რომ შედეგად მისი მეცნიერული კვლევისა, მეოცე საუკუნის ხელოვნებას, ადამიანური კულტურის ყველა სხვა მიღწევაზე უფრო მაღლა აყენებს. - ლეონარდოზე, შექსპირზე, მოცარტზე მაღლა... იძულებული, თუმცა ამ საქმის განხილვის დროს მოქმედებს კონკრეტული კულტურული მხილებებით და ბრალდებულის მისამართით გამოირჩევა არასტანდარტული ლოგიკით. მოსაუბრე დროდადრო ბრალდებულად გადაიქცევა... - ვინ არის მარსელ დიუშანი? - რას ნიშნავს თეთრი საშარდე ცარიელ საგამოფენო დარბაზში? რა დამანგრეველი როლის შესრულება შეუძლია სახელმწიფოს მშენებლობას კულტურულ კვლევებში, განსაკუთრებით თუ ისინი დაკავშირებულია ავანგარდული ხელოვნებასთან? ამ კითხვებს მთელი სიმკაცრითა და პრინციპით სვამს სახელმწიფო ბრალმდებელი, ადვოკატი კი რა თქმა უნდა, ეწინააღმდეგება. ყველაფერი კარგად იქნებოდა, თუ პირველი, დროდადრო არ "იპოვიდა", მეორე კი, რომ არაფერი ექნებოდა არგუმენტი, მუსიკალური გამონათებების გარდა. მონოსპექტაკლის ხანგრძლივობა 70 წუთი. გამორჩეული პროზა, რომლის მსგავსიც არავის უნახავს და სმენია.