კომედია ორი უცნაური წყვილის შესახებ, რომლებიც ამაოდ ცდილობენ არსებობის აზრის შეცნობას.
შექსპირის „ჰამლეტში“ არიან ორი არა მეორეხარისხოვანი, არამედ ფაქტობრივად მესამე რიგის პერსონაჟი — რთულად გამოსათქმელი სახელებით როზენკრანცი და გილდენსტერნი. მკითხველთა უმეტესობას მათი გახსენებაც კი უჭირს. ისინი ერთად ჩნდებიან და ქრებიან სცენიდან, ჰამლეტს ან გერტრუდას უმნიშვნელო რეპლიკებს ეუბნებიან, დარწმუნებულნი, რომ მოვლენების განვითარებაზე დიდ გავლენას არ ახდენენ და ვერ ამჩნევენ, როგორ ატრიალებენ სხვები მათ საკუთარი ნებით. შემდეგ ისინი ინგლისში მიმავალ გემზე ადიან და აღარ ბრუნდებიან. ფინალში კი გვესმის მხოლოდ ერთი ფრაზა — რომ ისინი გარდაცვლილნი არიან. აი, დაახლოებით ამით სრულდება მათი არსებობა.
სტოპარდი „ჰამლეტს“ სწორედ მათი თვალებით გვიჩვენებს. იგი ოსტატურად აქცევს ტრაგედიას ფარსად — ორი შეცბუნებული ადამიანის ხეტიალად ელსინორში, სადაც ისინი ცხოვრების აზრსა და პასუხებს ეძებენ.
ნახვამდე სასურველია ორიგინალი „ჰამლეტის“ გადაკითხვა — ასე უფრო გასაგებიც იქნება და უფრო სახალისოც.
