იმ რეალობაში, რომელშიც დღეს გვიწევს ცხოვრება, აუცილებელია, რომ შემოქმედება თავისი შინაარსით გახდეს ბრძოლის იარაღი იმ ხიდ ჩატეხილობის ამოსავსებად, სადაც საზოგადოების აზრი ორად იხლიჩება. ქართველობის იდენტობა ხშირად ჭარბი რომანტიზირებით დამახინჯებულია, რაც აცლის ფუნდამენტს საქართველოს დამოუკიდებლობას და მისი კულტურული ღირებულებების რეალურ არსს.თავისუფლებისთვის ბრძოლის იდეა უნდა გაცდეს აღმატებულ ფრაზეოლოგიზმებს და გახდეს ქმედითად დაუზოგავი, ნამდვილი, ხელშესახები.
ჩვენი წინაპარი მარო მაყაშვილი, ამის ყველაზე ნათელი მაგალითია, მაგალითი ახალგაზრდა ქართველი პატრიოტისა. ერთი შეხედვით მისი საქციელი გულუბრყვილოა, თუმცა მეორე მხრივ ძლიერი სიყვარულის და ბრძოლის მკაფიო მანიფესტია.