ლისაბონის ამბავი

პოეტური და მარტივი — იმ უბრალოებით, რომელიც ოსტატობას ესაზღვრება — ეს ფილმია.

რეჟისორი გადაწყვეტს ლისაბონში გადაიღოს ფილმი. მარტოდ ქალაქის ქუჩებში, ძველმოდური კამერით, ის — მუნჯი კინოს გულშემატკივარი — მოულოდნელად აცნობიერებს, რომ მეგობარი ხმის ოპერატორის გარეშე ვერაფერს გახდება, და სასწრაფოდ უგზავნის ტელეგრამას თხოვნით, ჩამოვიდეს.

„ისტორია“ არსებითად მედიტაციაა იმაზე, რას ნიშნავს კინოს გადაღება ზუსტად 100 წლის შემდეგ მისი გამოგონებიდან — Beatles-ის ციტატებით, ბასტერ კიტონის ალუზიებითა და მელოდიური, მომხიბვლელი მუსიკით გაჯერებული.