XX საუკუნის დასაწყისში სწორედ გერმანიამ და ავსტრიამ დაუდგეს ტონი დიზაინის შესახებ საუბარში. ბაუჰაუზი ცდილობდა შეერთებოდა ხელოვნებას, ხელოსნობასა და ინდუსტრიას, რათა შეექმნა ახალი ადამიანი და ახალი ცხოვრების წესი. სიმარტივისა და რაციონალობის უტოპიური ოცნება გახდა ეპოქის მთავარი პროექტი.
მაგრამ დიზაინი ძალიან მალე პოლიტიკასთანაც დაკავშირებულ იქნა. მესამე რაიხმა ფორმა და სტილი გამოიყენა პროპაგანდის ინსტრუმენტებად, ხოლო pós-war ულმური სკოლა ცდილობდა დიზაინში ჰუმანიზმისა და რაციონალობის დაბრუნებას, უკვე პოლიტიკური დოგმების გარეშე.
ლექციაზე ვისაუბრებთ:
🔺 რატომ მიიჩნევენ ბაუჰაუზს მითი და "მათზე" დიზაინის სიმბოლოდ,
🔺 როგორ შეიძლება ნივთებმა პოლიტიკური უტოპიები და კოშმარები გამოხატონ,
🔺 და რატომ შეადარეს pós-war გერმანიამ დიზაინს როგორც პროგრესის ენა?