„მინიმდეც კი მომწონს იდეა, რომ სასამართლო ჩანახატები შეიძლება გახდეს ქალაქური გართობის ჩვეულებრივი ნაწილი — როგორც დღესასწაულზე წასვლა ან თეატრში ვიზიტი. სასამართლო არის ქალაქის სივრცის ნაწილი და, გარკვეულად, სახელმწიფოს ვიტრინა. სწორედ აქ მიმდინარეობს გადამწყვეტი ბრძოლა იმის შესახებ, როგორ განვსაზღვრავთ სიკეთესა და ბოროტებას სამართლებრივ და მედიარალურ სივრცეში. თავად პროცესი კი ხშირად ვითარდება თეატრალური დრამატურგიის წესებით — მხოლოდ განსხვავება ისაა, რომ პერსონაჟები და ისტორიები გამოგონილი არ არის..."
ლექციაზე ვალერი ბელოვი ისაუბრებს სასამართლოზე ხელოვნების პრაქტიკის პრიზმით — როგორ იყენებენ მხატვრები სასამართლოს თავიანთ ნამუშევრებში და საკუთარ გამოცდილებაზე, სასამართლო სხდომებზე შექმნილი ჩანახატების კუთხით.