აღდგომა არაა ნუგეში, არამედ ნელა მოქმედი შხამი, ღვინოში გახსნილი. ახლისდაბადებული განთიადის სიტკბოება აჩქარებს გულს, მაგრამ შენი ჩრდილი უკვე შენთან დგას — ერთგული თანამგზავრი. ყოველ ყვავილში, რომელიც ყინვის შემდეგ იშლება, ტრიალებს ჭკნობის მოლოდინი, და თვით სიხარულში უკვე ისმის სევდის ნოტა — შეხსენება იმისა, რომ ჩრდილი იბადება სინათლისგან და მხოლოდ მათი ერთობით აღწევს სიცოცხლე თავის სილამაზეს.