ისლამური რევოლუციის (1979) შემდეგ, კლერიკალურმა ტოტალიტარულმა დიქტატურამ სასტიკ წინააღმდეგობას წააწყდა. ხომეინის რეჟიმის წინააღმდეგ იბრძოდნენ მონარქისტები და მარქსისტები, ნაციონალისტები და ლიბერალები — და თვითონ ისლამისტებიც ხალხის შიგნიდან. შეიარაღებული წინააღმდეგობა დღემდე გრძელდება, ხოლო მასობრივი საპროტესტო ტალღები ისევ და ისევ იფეთქებს.
რატომ ახერხებს ეს რეჟიმი ძალაუფლების შენარჩუნებას ათწლეულების განმავლობაში? რომელი ძალებია ირანში დღეს რეალურად უნარიანი მის დასამხობად? და რას გვეუბნება ეს ყველაფერი თანამედროვე რუსეთისა და მისი მომავლის შესახებ?
შაბათს ჩვენს სივრცეში გაიმართება შეხვედრა, სადაც ისტორიკოს ვადიმ ლიფშიცთან და ჟურნალისტ იულია კუზნეცოვასთან ერთად ვისაუბრებთ ირანულ წინააღმდეგობაზე.