უდანაშაულობა

დელიკატური და შემაშფოთებელი ზღაპარი მომწიფებაზე — გადაღებული გასპარ ნოეს ცოლის მიერ, რომელიც იყო მისი ფილმის „შესვლა სიცარიელეში“ თანაავტორი.

საიდუმლო პანსიონი გოგოებისთვის — ზურმუხტმწვანე ტყეში. მათ იქ პატარა კუბოებით მიიყვანენ, ფრთხილად ამოალაგებენ და ბალეტს ასწავლიან. გოგონების წარსულს მნიშვნელობა არ აქვს — არც ახსოვთ. მთავარი კი ისაა, რომ კარგად ისწავლონ, არ დაუსვან კითხვები, დაემორჩილონ აღმზრდელებს და ტყეში მხოლოდ მკრთალი, დენიით ზუზუნა ფარნების შუქზე ისეირნონ.

ეს ფილმია, რომელშიც მოუსვენრობა პირდაპირ ჰაერში დგას, მაგრამ კონკრეტულად არაფერში არ ვლინდება. ბუნდოვანი საფრთხე მოდის როგორც გარედან — ტყიდან, ისე შიგნიდან — პანსიონის შიდა წესებიდან. გეჩვენება, თითქოს ეს გაურკვეველი შიში — ბნელის, უცნობისა და ამავდროულად მშვენიერის შიში, რომელიც სასწაულის მოლოდინთან ერთად თანაარსებობს — თავად წარმოადგენს ზრდის ბუნებას, გზას, რომელზეც ბავშვი მოზარდად იქცევა.