ფილმი "ტრანზიტი"

ტრილოგიის ბოლო ნაწილი (პირველი ორი ფილმია "ბარბარა" და "ფენიქსი"), რომელსაც თავად რეჟისორმა გასაგებად, თუმცა ძალიან არაკონკრეტულად უწოდა "სიყვარული რეპრესიული სამთავრობო სისტემების დროს". ნაცისტების მიერ ოკუპირებული პარიზიდან გაქცეული გეორგი შეთქმულების მიზნით ითვისებს გარდაცვლილი მწერლის სახელს. რაც უფრო დიდხანს ცხოვრობს ის სხვის საფარქვეშ, მით უფრო ბუნდოვანია საზღვრები მასსა და მის ახალ როლს შორის და მისი ბედი სულ უფრო და უფრო ერევა იდუმალი მარის ბედს, სწორედ იმ მწერლის მეუღლეს, რომლის სახელსაც ის ახლა ატარებს. პეცოლდი დელიკატურად აშორებს თავის ისტორიას ცალსახა ისტორიული კონტექსტიდან: ოკუპაციის პერიოდის შესახებ ფილმი გადაღებულია თანამედროვე მარსელში, ნაცისტების როლში პოლიციელები თამაშობენ. ერთი შეხედვით მარტივი ამბავი საოცრად მრავალშრიანი (რამდენიმე ცრუ დასასრულით) და ნარკოტიკული, კარგი პროზავით გამოდის. შეხვედრას უძღვება კინოფილოსოფოსი (და კინოს თანადამფუძნებელი) ვარია ვლასოვა.