მოსავლის მინდვრების ჰაერში მოქანავე ტალღები, მრავალშრიანი კადრები, ფრთხილად შერჩეული ფერების პალიტრა და ნელი, საგულდაგულოდ ნაფიქრი გადაღება მზის ჩასვლის შუქზე – სწორედ ასე წარმოიდგინა თავისი ფილმი ტერენს მალიკმა, სანამ მომდევნო ოცი წლის განმავლობაში დუმილს აირჩევდა.
Days of Heaven-ის გადაღებები ძალიან ნელა მიმდინარეობდა, რადგან ფილმის ერთ-ერთი მთავარი გმირი გახდა განსაკუთრებული ოქროსფერი შუქი, რომელსაც მხოლოდ მზის ჩასვლის წინა წუთებში (ფოტოგრაფებისთვის კარგად ნაცნობი magic hour!) შეიძლება დაიჭირო.
კადრების საერთო სურათულობა აშკარად აჩვენებს, რომ მალიკმა და ოპერატორმა ნესტორ ალმენდროსმა არა მხოლოდ ფილმი გადაიღეს, არამედ ნამდვილი ფერწერული ტილო შექმნეს, შთაგონებულნი ამერიკელი რეგიონალისტებისა და პრეციზიონისტების ხელოვნებით, XX საუკუნის დასაწყისიდან.