ორი შეყვარებული უჩვეულოდ ფუჭძღე ნობათისას მოსავლის პერიოდში მუშებად ეწყობა ერთ ფერმაში. იმისათვის, რომ ზედმეტი კითხვები არ გამოიწვიონ, ისინი თავს და-ძმად წარმოაჩენენ. როდესაც გოგონას მიმართ ფერმის მდიდარი პატრონი სიმპათიას გამოამჟღავნებს, წყვილი გადაწყვეტს მის წინააღმდეგ სასტიკი სქემა გაითამაშოს.
ქერქის ზღვა, მრავალშრიანი კომპოზიციები, ფრთხილად შერჩეული ფერთა გამა და ნელი, დაძაბული გადაღება ჩარსვალებულ მზის სხივებში — სწორედ ასე წარმოიდგინა მალისმა საკუთარი ფილმი, სანამ მომდევნო ოცწლეულით სამუდამოდ გაჩუმდებოდა.
„მოსავლის დღეების“ გადაღება ძალიან ნელა მიმდინარეობდა, რადგან ფილმის ერთ-ერთი მთავარი მოქმედი პირი განსაკუთრებული ოქროსფერი სინათლე გახდა — ისეთი, რომელიც მხოლოდ მზის ჩასვლის წინ შეიძლება მოიპოვოს (ფოტოგრაფები იციან — ესაა სწორედ ის magic hour!).
ფილმის ვიზუალური სურათის საერთო მხატვრულობა მკაფიოდ აჩვენებს, რომ მალიკი და ოპერატორი ნესტორ ალმენდროსი ქმნიდნენ არა უბრალოდ კადრებს, არამედ ნამდვილ ფერწერულ ტილოს, შთაგონებულნი ამერიკელი მხატვრებით — რიჯიონალისტებით და პრეციზიონისტებით, საუკუნის დასაწყისიდან.
