კომა

კორონავირუსის პანდემიის გამო, 18 წლის გოგონა საკუთარ ოთახშია ჩაკეტილი და კომუნიკაციას მხოლოდ სოციალური ქსელებით აგრძელებს. ერთ მომენტში ის იწყებს ბლოგერ პატრისია კომას თვალთვალს, რომელიც რეკლამას უკეთებს საკუთარ გამოგონებას — „გამამხილველი“. ეს გამოცდილება აიძულებს გოგონას, დაეჭვდეს საკუთარი ნების თავისუფლებაში.

ეს არის ძალიან ექსპერიმენტული, კონსტრუქტორის პრინციპით გადაღებული ფილმი, რომელიც კარანტინის დროს შეიქმნა. ამბობენ, რომ ეს ბონელოს ყველაზე პირადი ნამუშევარია — რეჟისორის, რომელიც ასე გვიყვარს „ტანჯვის სახლის“ და „წინათგრძნობის“ გამო (ორივე არაერთხელ გვიჩვენებია). ბონელომ „კომა“ მიუძღვნა საკუთარ 18 წლის ქალიშვილს — ანას.

ფილმი სავსეა სათუთი ირონიითა და ინტერესით იმ გატაცებებისადმი, რაც ახასიათებს დღევანდელ თაობას — იმ თვრამეტწლიანებს, რომლებსაც ზრდასრულობაში პანდემია შეეფეთა. აბსურდული ვიდეოსტრიმები, რომლებსაც ზუმერები უყურებენ, გლობალური ეკოლოგიური კრიზისის შიში, სივრცის შიში, რომლის დატოვებაც შეუძლებელია, „თავისუფალი ზონის“ ძიება, სადაც საკუთარ თავად ყოფნა შეიძლება — სწორედ ეს იზიდავს რეჟისორს.