ცივი ომი

ეს არ არის ომის შესახებ ფილმი. ჯერ ერთი, ეს ერთ-ერთი საუკეთესო ფილმია სიყვარულზე. მეორე — იშვიათი შემთხვევაა, როცა (ჩვენი მოკრძალებული აზრით) მელოდრამის მთავარი გმირი ადამიანი კი არა, სიმღერაა.

1950-იანი წლები. ინტელიგენტი დირიჟორი ვიქტორი პოლონურ სოფლებში დაეძებს народულ სიმღერებს და მათ შემსრულებლებს. ხმამაღალი ქალებიდან მისი ყურადღება მიიქცია უბრალო გოგონამ — ზულამ, რომელთანაც რთული რომანი იწყება, რომელსაც პოლიტიკური და ესთეტიკური გარემოებები კიდევ უფრო ართულებს.

პაველ პავლიკოვსკის ამ გამოხატულ და დახვეწილ მელოდრამაში, რომელმაც საერთაშორისო აღიარება მოიპოვა ფილმით „იდა“ („ოსკარი“ საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმისთვის), ერთი მხრივ, ვხვდებით მამაკაცისა და ქალის შესახებ არსებულ სტერეოტიპებს, ხოლო მეორე მხრივ — იგი ზედმიწევნით ზუსტად აქცევს უბრალო ამბავს ისტორიულად რთული ეპოქის სარკედ. საბოლოოდ კი მივიღეთ გამორჩეულად ამაღელვებელი ფილმი სიყვარულზე იდეოლოგიური ჭირის ფონზე, რომელმაც კანის კინოფესტივალიდან საუკეთესო რეჟისურისთვის დაჯილდოება დამსახურებულად წამოიღო.