სანტეხნიკოსის შეგირდი პაზუ პატარა მაღაროელთა ქალაქში ცხოვრობს — ზრდის მტრედებს, უკრავს საყვირზე და ოცნებობს ფრენაზე საოცარ ფრთებიან მანქანებზე. ერთ დღეს მას პირდაპირ თავზე ჩამოუვარდება — უფრო სწორად, ნელა და სევდიანად დაშვდება — გოგონა სახელად სიტა, უძველესი გვარის შთამომავალი და ძლევამოსილი ამულეტის მფლობელი.
ამ ამულეტს მისდევენ ცაში მოფრინავე მეკობრეები, მოხუცი ქალბატონის ბანდიდან, რომელსაც ვარდისფერი კიკინები აქვს (და ბევრად ნაკლებად საშიშია, ვიდრე ჩანს), და საიდუმლო სამსახურების თანამშრომლები, სათავეში — სიმპათიური ჭკუისჭარბი ახალგაზრდა, რომელიც გაცილებით საშიშია, ვიდრე გგონიათ.
ყველას მიზანი ერთია — იპოვონ მფრინავი კუნძული ლაპუტა (მოგესალმებით, ექიმო სვიფტო!), სადაც ინახება უთვალავი საგანძური და მასობრივი განადგურების უსაზღვრო იარაღის არზენალი.
„ლაპუტა: ცაში მოფრინავე სასახლე“ — ჰაიაო მიაძაკის პირველი ფილმია, გადაღებული მისივე სტუდიაზე Ghibli — და უკვე ამ ფილმში იგრძნობა „კლასიკური მიაძაკი“ ყველაფერში: ატმოსფეროში, დეტალებში, გამუდმებით მეორედ შეხვედრილ პერსონაჟებშიც. აქ არის როგორც ვიქტორიანული ყოფა, ისე ჟიულ ვერნისეულად წარმოსახვადი მფრინავი აპარატები — და ძველი, ოდნავ მავნე, მაგრამ გულითადი მოხუცი, ტიპაჟი იუბაბასავით ფილმიდან „მოჩვენებებით მოტაცებულნი“.