ერთი საუკეთესო ფილმი სიყვარულისა და ურთიერთობების განვითარების შესახებ დროში. ორი ადამიანი ერთმანეთს მატარებელში გაიცნობს. სპონტანურ იმპულსს აყოლილი, მთავარი გმირი ვენაში ერთად ჩამოდის გმირინასთან, რათა მთელი ღამე ქალაქში ისეირნონ, ესაუბრონ ერთმანეთს და თანდათან უფრო და უფრო შეიგრძნონ ერთმანეთის სილამაზე.
პირველი შეხვედრის მაგია, ახალი, ახლახან შენთვის გახსნილი ადამიანის მიმართ მომხიბვლელობა და აღფრთოვანება, ახლადშობილი კავშირის საოცრება — ეს ყველაფერი, ბოლოს და ბოლოს, 1995 წელს კინოფილმში იქნა დაჭერილი. ლინკლეიტერს შეძლო არ დაეფალშებინა ისეთი დელიკატური მატერიის გადმოცემისას, როგორიცაა ელექტრობა, რომელიც უეცრად ჩნდება ადამიანებს შორის — განუსაზღვრელი და გასაოცარი, წამიერი, მაგრამ მთელი ცხოვრების კვალის დამტოვებელი.
9 წლის შემდეგ ლინკლეიტერი ამ ამბის გაგრძელებას გადაიღებს — იმავე, უკვე მომწიფებულ მსახიობებთან ერთად და ირონიულად დაასათაურებს მას „სანთელის ჩაქრობამდე“ („Before Sunset“) — ჩვენ მას მეორე დღეს ვუყურებთ. კიდევ 9 წლის შემდეგ — კიდევ ერთს: „შუაღამემდე“ („Before Midnight“) — და მასაც ამ კვირაში ვნახავთ. ისინი, ვინც ჩვენთან ერთად ტრილოგიის სამივე ფილმს ნახავს — დიდი-დიდი ყოჩაღები არიან!
„ვერცხლის დათვი“ ბერლინში საუკეთესო რეჟისურისათვის.
