ფიონა და გრანტი, ცოლ–ქმარი ონტარიოდან, უკვე 40 წელზე მეტია ერთად არიან. ახლა, როცა მათი ცხოვრება დასასრულისკენ მიდის, იძულებულნი ხდებიან აღიარონ: ფიონას „დამავიწყებლობა“ სინამდვილეში ალცჰაიმერის დაავადების გამოვლინებაა და ქალს მკურნალობა სჭირდება.
გრძელვადიანი განშორება მათ პირველად ელოდებათ. კლინიკის წესების მიხედვით, პირველი ერთი თვის განმავლობაში პაციენტთან სტუმრები არ დაიშვებიან, რათა მას ადაპტაცია გაუადვილდეს. როდესაც გრანტი ბოლოს და ბოლოს სტუმრობს ფიონას, საშინელებით აღმოაჩენს, რომ მან არა მხოლოდ დაივიწყა იგი, არამედ გული სხვას მისცა.
საუკეთესო ეპითეტი, რომელიც სარა პოლის აღწერს როგორც რეჟისორსაც და როგორც მსახიობსაც, არის „თხელი“. ის ბრძენია და გამჭრიახი, მისი ისტორიები – ადამიანური, ხოლო პერსონაჟები ზუსტად ისე, როგორც ცხოვრებაში, არ იყოფიან დადებითებად და უარყოფითებად.
„ოქროს გლობუსი“ საუკეთესო ქალის როლისთვის.