წლის მთავარი ფილმი კანის კინოფესტივალის ვერსიით. რეჟისორი აქამდე პირველ ეშელონში არ ითვლებოდა, მის ახალ დრამასაც განსაკუთრებულ დიდ მოლოდინს არ უკავშირებდნენ. თუმცა „ვარდნის ანატომია“ მოულოდნელად გადაიქცა კანის ნამდვილ სენსაციად!
ოჯახური ტრაგედია ბერგმანისეული სულიერებით, ფსიქოლოგიური თრილერი და სასამართლო დრამა ერთდროულად — ფილმი გვიყვება მწერალის ამბავს, რომელსაც ქმრის მკვლელობაში ეჭვმიტანილს ხდიან. თუმცა იმის გარკვევა, რაც რეალურად მოხდა, ყოველთვის მთლად შესაძლებელი არ არის — ზოგჯერ სიმართლე იმდენად სუბიექტურია, რომ თავად სასამართლო პროცესშიც კი, რომლის მიზანიც მკვლელის პოვნაა, იგი არ იძებნება. ამიტომ „ვარდნის ანატომია“ დეტექტივი კი არაა, არამედ მისი ოსტატურად შექმნილი იმიტაცია — გაცილებით ახლოს მდგომი ბერგმანთან და მის „ქორწინების სცენებთან“. მშრალი ჟანრული ფორმის ქვეშ ინახება დახვეწილი ავტორ Kino, რომელიც მარადიულ კითხვებზე ფიქრობს და არც ერთ მათგანზე მარტივ პასუხს არ გვთავაზობს.
გერმანელი მსახიობის, სანდრა ჰიულერის („რექვიემი“, „ტონი ერდმანი“) კარიერაში ტრიეს ახალი ფილმი ყველაზე ვირტუოზული და რთული როლია. მით უმეტეს, რომ მას ორ უცხო ენაზე — ინგლისურად და ფრანგულად — უწევს თამაში.
კანის კინოფესტივალის „ოქროს პალმის რტო“, „ოსკარი“ საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის, ევროპის კინოაკადემიის ხუთი ჯილდო — მათ შორის მონტაჟისთვის, სცენარისთვის, რეჟისურისთვის, სანდრა ჰიულერის შესრულებისთვის და წლის საუკეთესო ფილმისთვის.
