ათასწლეულის მსახიობი

ცნობილი ანიმე ხანდაზმული მსახიობის მოგონებების შესახებ, სადაც ერთმანეთში ირევა ფანტაზიები და რეალობა. როდესაც ძველი კინოსტუდია იხურება, ჟურნალისტი გენია ტაჩიბანა ოპერატორთან ერთად მიდის მსახიობ ჩიეკო ფუჯივარას სახლში — ქალთან, რომელიც ოდესღაც ბრწყინავდა ამ სტუდიის პავილიონებში და მონაწილეობდა მის საუკეთესო ფილმებში. ისინი ჩიეკოს მიართმევენ გასაღებს, რომელიც გზას უხსნის მის მოგონებებს. ჩიეკო უამბობს უამრავ შთამბეჭდავ ისტორიას თავისი ცხოვრების შესახებ, რომელიც რამდენიმე ათწლეულს მოიცავს.

მომხიბვლელი ლირიკული მელოდრამა — სიყვარულით დაწერილი გზავნილი იაპონური კინემატოგრაფის ოქროს ხანას, სავსე გულწრფელი აღტაცებითა და ნათელი ნოსტალგიით. ფილმი აგებულია დროების ცვლის ისტორიულ ანარეკლზე, ზოგიერთი სცენა ჰგავს აკირა კუროსავას ფილმებს, განსაკუთრებით — „სისხლიანი ტახტი“, თუმცა სიუჟეტში სხვა ფილმებზე პირდაპირი მინიშნებები არ გვხვდება. რეჟისორი ცდილობს შექმნას იაპონური კინოწარმოების ისტორიის მახვილგონივრული ხედვა.

მსახიობის პერსონაჟი ნაწილობრივ ეფუძნება 1940-1960-იანი წლების ცნობილ მსახიობებს — სეცუკო ჰარასა და ჰიდეკო ტაკამინეს, რომლის ინტერვიუზეც სატოსი სპეციალურად მუშაობდა. თუმცა, როგორც თავად ამტკიცებს, არც ერთი ქალი სრულად არ წარმოადგენს მის ფილმში გამოსახული გმირის პროტოტიპს.